Rozdział 53

Wstaliśmy od stołu, zanieśliśmy naczynia do zlewu. 

Szybko je umyliśmy. Nie obyło się bez chlapania wodą i pianą drugiej osoby. 

Jednak najbardziej mokry był Austin, przez co zgromił mnie spojrzeniem, po chwili zaczęliśmy się śmiać.

Przebraliśmy się w suche rzeczy i wyszliśmy.

Nie za bardzo wiedzieliśmy gdzie idziemy. Akurat przechodziliśmy obok domu moich rodziców, kiedy zauważyłam, że w budynku światło jest zaświecone.

-Austin, czy moi rodzice czasem nie wyjechali?- spytałam zdziwiona

-Mówili, że wyjeżdżają, ale gdyby wcześniej przyjechali to przecież by zadzwonili, prawda?- on także nie był przekonany- Coś jest nie tak.

Po cichu weszliśmy do środka. Już chciałam wyjść z ukrycia i przywitać się z rodziną, kiedy Austin mnie lekko szturchnął.

-Cii, słyszysz? Mówią coś. Lepiej podejdźmy powoli i...- nie dokończył, przerwałam mu

-Mam podsłuchiwać własną rodzinę?!- prawie krzyknęłam

-Ally, ciszej. Mnie to też się nie podoba, ale coś jest nie w porządku. Gdyby twoi rodzice wcześniej przyjechali, to by cię uprzedzili, prawda?- spytał

-Prawda.- odparłam cicho

-Poza tym w ich głosie czuć zdenerwowanie, może lepiej gdy podsłuchamy co mówią. Może to ważne.

-No dobrze.

Podeszliśmy powoli i skryliśmy się za ścianą, oni nas nie widzieli, za to my doskonale słyszeliśmy co mówią.

-Nie jestem przekonany, mamy jej to naprawdę powiedzieć? Teraz, kiedy jest szczęśliwa?- powiedział tata

-A kiedy chcesz jej to powiedzieć? Ally musi wiedzieć, że ma siostrę.- odparła moja mama

Gdy usłyszałam ostatnie zdanie, zamurowało mnie, poczułam, że zaraz zemdleję. 

Blondyn to zauważył, bo gdy już upadałam w ostatniej chwili mnie złapał.

Narobiliśmy trochę hałasu. Moi rodzice szybko przybiegli, gdy nas zobaczyli zrobili się bladzi. 

Austin wziął mnie na ręce i powoli położył na kanapie.

Babcia przyniosła szklankę wody i podała mi ją. Szybko wypiłam jej zawartość i z wyrzutem popatrzyłam na rodziców.

-Czy to... czy to prawda? Mam siostrę?- spytałam ich ze łzami w oczach

-To prawda.

-Dlaczego nic nie powiedzieliście? Dlaczego nie wiedziałam, że mam siostrę?

-Urodziła się jakieś 4 lata temu, twoja siostra ma na imię Jessie. Pewnie teraz znajduje się w domu dziecka.

Urodziła się przez przypadek, nie chcieliśmy jej, mieliśmy za dużo pracy, ty nie dostarczałaś nam problemów, jednak potrzebowałaś opieki i uwagi, nie dalibyśmy rady z drugim dzieckiem, dlatego ją oddaliśmy. Rozumiesz?- powiedział oschle tata

-Nie rozumiem!- krzyknęłam- Jak mogliście jej to zrobić! Dlaczego mi nie powiedzieliście?!

-Nie chcieliśmy cię martwić.- odparł tata

Nie chciałam ich słuchać. Moja babcia podała mi adres domu dziecka, w którym przebywa Jessie.

Gdy wychodziliśmy Austin popatrzył gniewnie na moich rodziców. Właśnie stracili dużo w jego oczach.

Ale to nie to było teraz ważne. Wyszliśmy z ich domu. Blondyn mocno mnie przytulił . Dałam upust moim łzom.  Austin objął mnie w tali i ruszyliśmy do mojej siostry.